Արդեն երեսուն տարի է անցել այն օրից, ինչ աշխարհափոխ է եղել տաղանդավոր բանաստեղծ Հովհաննես Շիրազի նույնքան տաղանդավոր որդին՝ Սիփան Շիրազը:
Նա ոչ միայն հորից ժառանգել էր բանաստեղծելու նուրբ արվեստը, այլև հրաշալի գեղագիտական ընկալումներ ուներ և փայլուն նկարիչ ու քանդակագործ էր նաև:
Սիփան Շիրազի կյանքը շատ շուտ ընդհատվեց. ընդամենը քսանինը տարեկան էր:
Սակայն նրանից մեզ են հասել մի շարք հրաշալի ու նուրբ պատկերներով հյուսված գեղարվեստական ստեղծագործություններ, որոնք անտարբեր չեն թողնում ոչ մի ընթերցողի:
Ձեզ ենք ներկայացնում Սիփան Շիրազի գրչին պատկանող խորախորհուրդ մի ստեղծագործություն, որի թեմատիկան առնչվում է մարդկային կյանքի ընկալման փիլիսոփայությանը, գոյաբանական հարցերին.
Հենց նա է խմբագրել հոր «Հատընտիր» ժողովածուն, որի մեջ ընդգրկել է հայտնի «Հայոց Դանթեականը» աղմուկ հանած պոեմը:
Որքան էլ զարմանալի է, Սիփանն իր հասունության շրջանում կարողանում է միանգամայն զերծ մնալ հոր ստեղծագործական ազդեցությունից և մշակել յուրօրինակ ոճ ու ձեռագիր:
