Արև Սանթրոսյանի կյանքը լի է փորձություններով, բայց նա երբեք չի ընկրկել դժվարությունների առաջ։ Նրա բեմական ուղին սկսվեց անսպասելիորեն, երբ դեռ հուշարար էր։ «Գիքոր» ներկայացման ժամանակ, երբ դերակատարները չկարողացան ժամանել, նրան վստահեցին բեմ դուրս գալու պատասխանատվությունը։ Առանց նախնական պատրաստության, նա կարողացավ մարմնավորել կերպարը՝ հոր՝ Բազազ Արտեմի դերում հանդես եկող, աջակցությամբ։ Այդ օրվանից սկսվեց նրա անբաժան կապը թատրոնի հետ։
Հոր կորուստը մեծ ցավ էր նրա կյանքում, ինչը երկար ժամանակ չէր թողնում, որ վերագտնի իր ուժն ու հավասարակշռությունը։ Սակայն, նա չընկրկեց։ Մայրության ճանապարհին ևս բազում փորձություններ եղան։
Երկու դուստրերին միայնակ մեծացնելը հեշտ չէր՝ հատկապես երբ տարիներ շարունակ ապրում էին վարձակալված բնակարաններում։ Չնայած դժվարություններին, նա միշտ ձգտել է ապահովել իր երեխաների բարօրությունը՝ երբեք չբողոքելով կյանքի տված փորձություններից։
Արև Սանթրոսյանի կյանքում կարևորվող շրջադարձային պահերից մեկն այն էր, երբ նրա դուստրը՝ Տաթևիկը, քաղաքապետարանի ծրագրի միջոցով կարողացավ ապահովել իրենց սեփական տունը։ Այդ հնարավորությունը ստանալու համար նրանք հանդիպեցին խոչընդոտների, բայց հին ընկերներից մեկի օգնությամբ հաջողվեց իրականություն դարձնել տարիների երազանքը։
Չնայած զրկանքներին՝ Արև Սանթրոսյանը երբեք չի հանձնվել։ Երեխաների կարիքները հոգալու համար նա կատարել է տարբեր աշխատանքներ՝ սկսած տան մաքրումից մինչև ձեռագործ խմորեղեն պատրաստելը։ Նրա պատմությունը անսահման նվիրումի, տոկունության և հաղթանակի օրինակ է, որն ապացուցում է, որ իրական սերը և հաստատակամությունը կարող են հաղթահարել ցանկացած փորձություն։