Նախկին և ներկայիս կառավարական մեքենաներն ասես բավական նկատելի տարբերություններ են կրում։ Ոչ միայն նրանց արտաքնից այլ նաև արժեքից, գույնից, տեսքից և վերջապես միջում եղած վիճակից ամեն բան բոլորովին դարձել է այլ այժմ։
Շատերն իհարկե երբ ապրել են այն ժամանակներում շատ լավ կհիշեն, թե մերօրյա իրականության համեմատ որքան համեստ մեքենաներ էին շարուանկում գերակշիռ մաս կազմել և վերջապես ինչումն էր կայանում մարդկային առավել քան անկեղծ հարաբերությունների և փոխադարձ հարգանքի գաղտնիքը։
Մեր օրերի ներկայիս իրավիճակներն ասես լիովին այլ պատկերն են սկսել արտացոլել նախկին կառավարական համակարգերի հետ համեմատած։ Այժմ իհարկե լիովին այլ մի ժամանակաշրջան է մեզ շրջապատում։
Ոչ միայն նախագահը կամ վարչապետը այլ նաև տարբեր այլ քաղաքական այրեր այժմ շարունակում են իրենց երթևեկությունն ապահովել այնպիսի բրենդային մակնիշի մեքենաներով, ինչպես նաև բոլորովին այլ ճոխություննեորվ, որոնք այն ժամանակների համար նաև երազանք կարող էին համարվել։
սակայն կա ևս մեկ հետաքրքիր սկզբուքն, որը ևս հնարավոր չէ չնկատել։
Այն ժամանակ անգամ այդ համեստ վարագույրների համար ևս հարկավոր էր նախ և առաջ ստանալ առանձին թույլտվություն։
Որքան էլ մերօրյա իրականության համար կարող է բավական տարօրինակ կամ անսովոր թվալ այդ ամենը, սակայն այդպես էր։ Մինչդեռ մեր օրերում ապակիներն այնպիսի մգեցված տեսք ունեն, որոնք հնարավոր չէ չնկատել։
