Անցյալն ասես եթե չլիներ ներկան նաև բավական անհետաքրքիր կթվար, քանի որ հուշերն են ասես, որոնք ևս մեկ անգամ մեզ ապրելու և արարելու նոր շունչ են տալիս։
Հիշելով այն ամենը, ինչում և որում մենք ապրել ենք ասես ապագան մշտապես ձգտում ենք ստեղծել և արարել մեզ համար առավել քան լավն ու դրականը։
Սակայն ապագայի հանդեպ դրական լինելով հանդերձ էլ չպետք է նաև մոռանալ այն ժամանակները, որոնցում ապրում էինք մենք և ինչ կենսակերպ որ վարում էինք կրկին մենք։
Ուսնողական կյանքն իր հերթին թերևս այն ժամանակներում ևս շարունակում էր համարվել կյանքի ամենից գեղեցիկ ժամանակաշրջաններից մեկը։
Սովորել և կրկին անգամ սովորել։ Այս լուսանկարն անգամ, որն այժմ կդիտեք կատարվել է դեռևս շատ վաղ ժամանակնեիում։
Վալերի Բրյուսովի անվան պետական լեզվաբանական համալսարանի ուսանողական կյանքից մի գեղեցիկ հատված է ներկայացված այժմ ձեր ուշադրությանը, որում շատերն հավանաբար իրենց ևս կտեսնեն։
Քչերի մտքով նաև կարող է անցնել, թե ինչ գունագեղ հիշողություններ էին այդ տարիներին տիրում ուսանողական կյանքում։
Շատերի համար այդչափ հետաքրքիր դարձած համալսարանն ասես շարունակում էր գերակշիռ մաս կազմել իր ուսանողների քանակով կրկին աղջիկների մեծամասնությամբ։
Ինչպես այն ժամանակ այժմ ևս շարունակում էին գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչներն հենց մեծ մաս կազմել այդ հաստատությունում։
