Ակսել Բակունցը ժամանակի այն հանճարեղ անուններից է, որ նոր հուն բացեց հայ գրականության անդաստանում, իսկ նրա հետնորդները շարունակեցին ընթանալ այդ հունով:
Գորիսում ծնված Ալեքսանդրը դեռ մանկուց ըմբոշխնել էր գորիսյան չքնաղ բնաշխարհը, իսկ հասուն տարիքում նա իր կախարդական նկարագրություններով այդ բնաշխարհը տեղափոխեց գրականություն՝ այն հասու դարձնելով շատերին:
Տեղի ծխական դպրոցում ստացած նախնական կրթությունը հետո Էջմիածնում կատարելագործելուց հետո գրողը տեղափոխվում է Լոր՝ մանկավարժական գործունեությամբ զբաղվելու:
Նա նաև մասնակցել է Առաջին հանրապետության ճանապարհին մղվող կարևոր մարտերի՝ ինչպես Արդահանի ու Սարդարապատի մարտերն են:
Գրական ու լրագրողական աշխատանքներին զուգահեռ նա նաև զբաղվում էր ֆիլմերի համար սցենարներ գրելով: Նա է հեղինակել «Արևի զավակ» և «Զանգեզուր» ֆիլմերի սցենարները:
1937 թվականին գնդակահարված գրողն այդպես էլ գերեզման չունեցավ, սակայն Գորիսի այն տանը, որտեղ նա անցկացրել է շուրջ տասը տարի, կանգնեցվել է խորհրդանշական աղբյուր-խաչքար, որը կարծես փոխարինում է տաղանդավոր գրողի՝ այդպես էլ չունեցած գերեզմանին
