Հրանտ Մաթևոսյանը, ինչպես հայտնի է, Ահնիձորցի է։ Նա սկզբնական կրթությունը հենց Ահնիձորում է ստացել, հետո սովորել է նախ Կիրովականի Մանկավարժական ինստիտուտում, ապա՝ Երևանի։
Այնուամենայնիվ ավարտական վկայական չի ստացել սկզբունքային հարցերի պատճառով։
Երևանի Մանկավարժականում Մաթևոսյանը հանդիպել է Վերգինե Մովիսիյանին, որն էլ պետք է դառնար իր կինը։ Երբ Հրանտը Վերգինեի մասին պատմել է ծնողներին, նրանք փոքր-ինչ նեղսրտել են, քանի որ գյուղում Հրանտի համար հավանած աղջիկ ունեին։
Առաջին անգամ Վերգինեին տեսնելով՝ Հրանտի մայրն իր հիացմունքն է արտահայտել նրա գեղեցկության առիթով, իսկ հայրը հարցրել է, թե քաղաքում հաց ու պանիր կերած աղջիկ չկա՞ր արդյոք՝ ակնարկելով Վերգինեի նիհարությունը։
Հրանտը և Վերգինեն երկու զավակ են լույս աշխարհ բերում՝ Դավիթ և Շողեր Մաթևոսյաններին, որոնք երկուսն էլ մինչ օրս ապրում ու գործում են ի նպաստ Հայաստանի, հայկական մշակույթի ու պետականության զարգացման։
