Հակոբյան Մերին Արտաշատի Մխչյան համայնքից է։ Մխչյանից Երևան ու Նահանգներ Մերիի կյանքը բարդ է եղել։ Իննսունականների սերունդ լինելով՝ Մերին ու նրա ընտանիքը բազմահազար դժվարագույն փուլեր են հաղթահարել։
Մերիի հայրը մասնագիտությամբ իրավաբան է, իսկ մայրը ռադիոֆիզիկ է։ Նրանք համառ ջանքեր են ներդրել, որ ընտանիքը տեղափոխվի քաղաք։ Դեռ մանկուց Մերին բեմադրություններ է ներկայացրել հարազատների համար՝ սպասելով նրանց ջերմ արձագանքին։
Մերիի կյանքում կարևոր փուլ է եղել ռուսաստանյան համալսարանում՝ Մոսկվայի կինոինստիտուտում ուսումը շարունակելու փուլը, որտեղ առիթ է ունեցել ուսանելու ադրբեջանցի ուսանողների հետ։ Նրան իսկզբանե վատ են ընդունել ռուսներն ու ադրբեջանցիները։
Մերիի բախտը բերել է նրանով, որ նրա կուրսի ղեկավարը բավականին շրջահայաց ու հասկացող մարդ է եղել ու սատարել է Մերիին։ Այդ փուլը համընկել է նաև պատերազմական փուլի հետ։
Մերիի համար իր աշխատանքը կյանք է, որի համար նա շարունակաբար ինքնակատարելագործվում է։ Մանրամասները՝ կից։
