Այսօր հայ գրականության մեջ ասես ոչ սովորական օրերից մեկն է։ Օրացույցի վրա թերևս այն բացառիկ օրն է, որն ամեն տարի հայ գրականության պատմության համար բավական նշանակալի է համարվում։
Մեծն Մկրտիչ Պեշիկթաշյանի ծննդյան տարեդարձն է։ Հայ մեծանուն գրող և թարգմանիչ, ով թերևս իր ծավալած աշխատանքային գործունեության ընթացքում ասես կարողացել է մշտապես աչքի ընկնել։
Վերջինիս ստեղծագործական ուղին անգամ շարունակել է համարվել աշխարհի ամենից կարևոր գիտություններից մեկը, քանի որ նա ոչ միայն ստեղծագործում էր հայերեն, այլ նաև իր մտքերը թղթին հանձնելիս այդ ամենն հաճախ իրականացնում էր նաև ֆրանսերեն լեզվով, որն էլ իր հերթին ասես ուղղված էր բոլորովին այլ լսարանի համար։
Գրողն իր աշխատություններով ասես կարողացավ էնպես անել, որպեսզի մեծ տեղ տան իր աշխատանքներին։
Քչերն են հավանաբար տեղյակ, որ Պեշիկթաշլյանի նախաձեռնությամբ հիմնադրվել է Համազգյաց ընկերությունը, որի գաղափարական ղեկավարն է եղել։
Եղել է հայ նոր քնարերգության և արևմտահայ կանոնավոր մշտական թատրոնի հիմնադիրը։
Նա նաև ծավալել է մանկավարժական-հասարակական գործունեություն, որի համար էլ ի դեպ ոչ մի ջանք ասես ևս չի խնայել, որպեսզի սերունդներին կրթի և իր աշխատանքը լինի հայանպաստ նաև ապագա սերունդների կայացման և հաստատման հարցում։
Նա հասցրել է նաև թղթին հանձնել բազմաթիվ պիեսներ, կատակերգություններ և երգաշարեր։
