Այսօր հայ մեծանուն աստղագետ, գիտնական և լեգենդար աստղաֆիզիկոս Վիկտոր Համբարձումյանի հիշատակի օրն է։
Վարպետի մասին խոսելիս ասես հարկավոր է պարզապես միայն նրա անունը տալ և վերջ։
Հայ լեգենդար գիտնական՝ առանց ում ասես բավականին դժվար կլիներ նաև պատկերացնել գիտական ոլորտը։
Անձ, ով իսկապես դարձավ մի ողջ ազգի համար մեծանուն հայ, ում անունն անգամ տարբր սերունդներ են շարունակել և դեռևս շարուանկում նաև փոխանցել, ինչպես նաև որպես իրական հայի տիպիկ կերպար շարունակ նրան նմանվելու խորհուրդ տալ։
Վարպետի անցած ուղին բավական հարուստ է, որի ներկայացման համար իհարկե անչափ շատ ժամանակ է նաև անհրաժեշտ։
Ստանալով նաև ֆիզմաթ գիտությունների դոկտորի կոչում նա կարծես թե ազդարարեց գիտական իր գործունեությունն ու այդ ամենին նաև վերջ չէր լինի եթե մեծանուն հայ լեգենդը կյանքից չհեռանար։
Ավելին, նրան նաև այդ կոչումին շնորհել են առանց անգամ թեզի պաշտպանության, քանի որ վերջինս կարողացել էր արդեն իսկ իր գիտնականին հարիր ամեն կողմից գերզարգացված աշխատանքներով այդ ամենն ապացուցել բոլորին։
Որքան էլ զարմանալի կաորղ է թվալ, բայց նրան շնորհվեց հենց այդ կոչումը առանց թեզի պաշտպանոթւյան։
Սա էլ իր հերթին ասես ևս մեկ անգամ տանում է նրան, որ մեծանուն հայ լեգենդի մասին իսկապես խոսում էին բոլորը և նաև շարունակում նրան որպես փոքրիկ ուշադրություն՝ պարգևատրել այն ամենն ինչին արժանի էր։
