Տաղանդավոր դերասան Հակոբյան Արթուրը նշում է հերթական տարեդարձը։ Արթուրը անցել է արտիստական ուշարժան ու բեղուն ճանապարհ, սակայն ներկա փուլում որոշակիորեն վիրավորված է իր հանդեպ առկա անուշադրությունից։
Ինչպես ցանկացած արտիստ, Արթուրը նույնպես երջանիկ է արտիստական գործունեության մեջ։ Նա նույնպես շատերի նման սպասում է աշխատանքային համապատասխան առաջարկների, սակայն դրանց չլինելու պարագայում ափսոսանք է զգում։
Ստացվել է այնպես, որ Արթուրն ընտանիք է կազմել բավականին վաղ տարիքում։ Նրա ծնողները նրան, կարելի է ասել, ստիպողաբար են մղել ամուսնության մտքին։ Նրանք փափագում էին իրենց թոռնիկներին տեսնելու ու սիրելու մասին։
Հիմա Արթուրը լիարժեք հասկանում է իր ծնողներին, սակայն, ցավոք սրտի, ինքն էլ զգում թոռնիկներին սիրելու փափագը։ Արթուրի զավակները իրենց ընտանիքներն ու զավակներն ունեն, բայց ապրում են օվկիանոսից այն կողմ։
Թոռնիկների հետ էկրանի ու համացանցի միջոցով կապ պահող պապիկը երազում է նրանց տեսնելու ու գրկելու մասին։