1923 -ի փետրվար ամսին բացվեց Թութանհամոն փարավոնի հայտնաբերված սարկոֆագը՝ այն սակավաթիվ դամբարաններից մեկում, որոնք գործնականում չեն թալանվել: Եգիպտագետներից մեկը՝ Քարթեր Հովարդը, ինչպես նաև հնագետներից լորդ Ջորջ Կարնարվոնը բացեցին «փարավոնի կնիքը» և գտան բազմաթիվ զարդեր և 110,4 կիլոգրամանոց ամուր ոսկյա սարկոֆագ՝ փիրուզագույնով զարդարված։
Դրանից հետո (ոմանք կարծում են՝ դրա արդյունքում) սկսվեցին ապստամբությունները, սկսվեց Հիտլերի գարեջրի պուտչը, երկրները սկսեցին վերջնագրեր հայտարարել միմյանց և այլն։ 2010 թվականին Հնությունների Գերագույն խորհուրդը փակել է դամբարանը «վերանորոգման և փրկության համար», իսկ դամբարանի կրկնօրինակը ստեղծվել է զբոսաշրջիկների համար։
2015 թվականին ճապոնացի մասնագետների կողմից գերեզմանը սկանավորելուց հետո վարկած հայտնվեց պատի հետևում գտնվող գաղտնի սենյակի մասին․ դա կարող է լինել Նեֆերտիտիի գերեզմանը։ Դավադրության տեսաբանները և մի շարք պատմաբաններ կարծում են, որ մի շարք պատմական կերպարների դամբարանների բացումը կարող է հանգեցնել ողբերգությունների, մասնավորապես, Թամերլանի դամբարանի բացումից հետո (ԽՍՀՄ-ում) սկսվեց Հայրենական մեծ պшտերազմ:
Չինգիզ Խանի գերեզմանի բացումը, ըստ թաթար-մոնղոլների ժառանգների, կարող է հանգեցնել «վերջին համաշխարհային պատերազմի» մեկնարկին, սակայն նրանք շարունակում են որոնել հրամանատարի գերեզմանը։
