Գայանե Ասլամազյանը գրել է․ «Եվս մեկ լուսավոր անձ հեռացավ իմ կայնքից: Իրական, հայազգի արժանի զավակ՝ Անտրանիկ Զորայանը: Իմ կնքահայրը, իմ պապիկը, մարդ, ումից կարոտ էի առնում իմ ընտանիքի մեծերի, գերդաստանի, պատմության:
Մարդ, ում ամուր ուսը զգացել եմ ողջ կյանքիս ընթացքում: Հատկապես դժվար օրերիս՝ միշտ կողքիս է եղել: Մարդ, ով ծնվել էր Թուրքիայում, տեղափոխվել ԱՄՆ և մանկուց երազել Հայկական եկեղեցի կառուցել:
Ասյօր շատերդ գնումեք Բրբանկի եկեցեցին, որի ատենապետն էր նա տարիեր շարունակ, իր շնորհիվ մենք ունենք մեր հավատքի անկյունը օտարության մեջ:
Մարդ, ով չէր մոռանում իր արմատները։ Իմ հարազատ, առանձնահատուկ, մեծ ու բարի սիրտ ունեցող Անտրանիկ պապի ջան, շատ եմ ցավում, դու մշտապես կմանս իմ և իմ սերնդի սրտերում։
Իմ խորհին ցավակցությունը հարազատներին։ Հիրավի մեծ կորուստ է։ Լույսերի մեջ մնաս, պապի ջան»
