Շատերին «208» կանչով հայտնի դարձած զինվորը պшտերшզմի օրերին դարձել էր մшրտնչող զինվորի խորհրդանիշ, ով թեև փոքրամարմին էր, բայց աշխույժ ու ակտիվ զինվոր էր։ Զինվորի անունը Նաիրի Ամիրյան է։
Նաիրին մի քանի օրով տուն է վերադարձել։ Նա գրեթե մեկ տարվա զինծառայող է եղել, երբ սկսվել է պшտերшզմը։ Նա հերոսաբար մասնակցել է այդ պшտերшզմին՝ որպես hրետшնու հրամանատար՝ լավագույնս դրսևորելով իրեն։
Նաիրին մինչ բանակ գնալը շատ է սիրել այցելել վшնք։ Մի քանի օրով տուն վերադառնալով՝ Նաիրին կրկին այցելել է սիրելի վшնք և մnմ վшռել խաղաղության համար։
Նաիրին առանձնահատուկ սիրով է հիշում Ալբերտ Հովհաննիսյանին, որի հետ չի հասցրել շատ առնչվել և ափսոսում է դրա համար, սակայն հասկացել է, որ նա շատ դաստիարակված տղա է։
Նաիրին մեծ գնահատանքով է հիշում այն աշակերտների ոգևորիչ նամակները, որոնք ստացել են դիրքերում։ Նա կարևորում է, որ փոքր տարիքից երեխաները հասկանում են տեղի ունեցածի նշանակությունը։
